Üzülürdüm,
Birbirine uzak düşmüş
Sokak lambalarına.
Ve hep gıptayla bakardım
İç içe geçmiş
Parke taşlarına.
bir ses var kulaklarımda,
bu ne hırçın fırtınaların sesi
ne de gürül gürül akan şelalelerin
attıkça yankılanıyor sesi
kulaklarımda kalbinin.
sanki bana nefes veriyor
nefret ederim bir şeyi
diğerinden ayırandan,
yollardaki şeritlerden mesela!
bölünmüş yollar
aslında ayrı düşmüşlüktür
bir gece ansızın uyansam uykudan
susamışcasına sevgiye.
ve senin
kaymanla bir olsa düşmen,
gökyüzünden gönlüme.
bir dünya yonca
yemyeşil, dört yapraklı
ten kadar narin
rüzgar kadar hassas
bir dünya yonca
açtı hayat
Korkuyorum,
bir gün soluma dönerken uyanıp,
yastığı yokladığımda
seni göremezsem diye.
korkuyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!