zamanın durduğu bir anda
düşüncelerimi saldım sokağa,
özgür olsun haykırsın diye,
haber alamadım taki akşam olup çıkagelinceye kadar
...
gözleri ağlamaktan şişmişti
Kaybolmuşum zamanın içinde
Zaman kaybolmuş kara deliklerde
Karşılaşırsak başka bir gün evrende
Ne ben senin içinde sen benim içimde
şimdi her parçam bir yerde
Dağılmış bedenim bütün içinde
Gözlerinde gözlerim seni arıyor
Yüreğimde ateşin beni yakıyor
Tutabilsem elini sarabilsem belini
İki cihan bir olsa dolduramaz yerini
Ne oldu bana böyle duramıyorum
Yine caddelerde dolanıyorum
Sensizlikte seni arıyorum
Etrafa bakıyorum garip garip
Çeşit çeşit suratta seni arıyorum
Başımı kaldırdığım her an
Caddelerde seni arıyorum
Artık tadına varamıyorum hiç bir şeyin
Zevk vermiyor bu yaşam
Hep gözyaşım süzülüyor kirpiklerimden
Ve damlıyor yanağımdan yavaş yavaş
O an bir şeyin eksildiğini fark ediyorum
damarlarımın mürekkebini boşalttım
sevgi sözcüklerine
yalan olduğunu öğrendim,tümsahte dostlarıma küfrettim
zihnimin en mahrem yerinde,
hiç olmayacak kişilerle seviştim
sudan çıkmış ak kaşık olmak ne kadar yeterli
suçsuzluğumuz için
yada çaldığımız mirasa gözümüz gibi bakmak
çok zıt iki düşünceyi aynı düşünceyi anlatır gibi
çırılçıplak yan yana kullanmak
Herkes mutluluk içinde adeta çırpınır
Mutlu olmak için kendinden kaçınır
Hayat mutsuz eder mutluluğu sen yap
Mutlu olduğun zaman beni de kendine kat
Herkes acı çeker içinde kıvranarak
Bir sonbahar akşamı
Gir rüyalarıma
Yağmur yağarken
Ve gözyaşlarım akarken yanağımdan sil gözyaşları mı
Ve gel bir sonbahar akşamı
Bir kış mevsimind gel
Sana hiç olmadığım kadar uzağım şimdi
Yalnızlığımın kederli kollarında
Suskun ve melül gözlerle bakıyorum sana
Hasretin hiç bu kadar acıtmamıştı içimi
Ürperirken!
Rüzgarın biriktirdiği pamuk yumağı gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!