Hamdullah Efendim Şiiri - Kul Coştuk

Gönül feht edip nur katan didare
Fakire sultan Hamdullah efendim
Aslı neslin varır ol Ehlibeyt'e
Canıma sultan Hamdullah efendim

Aşkın deryasında yüzdürürsün an
Yürü der sürersin bendemi kervan
Mayanda gevher meyin sahip zaman
Gönlüme sultan Hamdullah efendim

Seyir ettirirsin heran her yanı
Olursun onulmazın canı kanı
Sevda od'u elinde çeşm-i zarı
Canıma canan Hamdullah efendim

Şahlanan düldüllü şah-ı şahensin
Ademe natık çok güzel yarensin
Lal olan dile güher can verensin
Serime akıl Hamdullah efendim

Bahşedip Mecnunu salan çöllere
Şirin'e Ferhat'ı devri dağlara
Yandıkça yanar ah külüm korlara
Salanım benim Hamdullah efendim

Bad-ı seheri mis kokun her zaman
Sünnet-i farz erkanım senle beyan
Cihan alemde yokluğundur yaman
Elinde canan Hamdullah efendim

Kul Coştuk turap amade miskinim
Yanıp alaz od'unla an pişkinim
Eteğin bırakmam şahım düşkünüm
Özüm ıslahı Hamdullah efendim
Hasabdal Köyü
Kul Coştuk
08.04.2005
Amasya'daki Hacı Bektaş Torununa