Daireler çizip
Dönüp dolaştığım
Sokakların birinde
Bir pencerenin arkasında
Görüyorsundur belki
Bendeki seni
Uykusuz geceye rağmen
Sabah oldu yine
Saat beşe on var
Tan yeri ağaracak birazdan
Şafak sökecek ondan sonra
Ardından ezan okunacak
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim,
Şöyle diyebilirim; gece yıldızlardaydı
Ve yıldızlar, maviydi uzakta üşürler,
Gökte gece yelinin söylediği türküler,
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim.
Hani bir rüzgar eserya bazen
İnsanı boğarcasına vurur yüzüne
Birdenbire
İşte o an duraksarsın
Bir heybet gelir birden
Göğsün kabarır aniden
Yokluğunda bile
O kadar sevdirdim ki
Seni kendime
Şimdi zifiri karanlıkta
Dönüşleri arar oldum
Sevdam
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil,
bütün iş Tahirle Zühre olabilmekte
yani yürekte.
Meselâ bir barikatta dövüşerek
Hayatta önemli olan
Boşlukları doldurabilmekti
Oysa öyle zor ki
Hangi boşluğu doldurursan
Doldur asla eskisi gibi olmaz
İzi kalır...
Kokusu burnumun dibinde
Ben bir yoku sevmişim oysa
Her nefeste bir başka ızdırap
Sesi kulaklarımda
Her çınlayış bir başka azap
Siması gözlerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!