Hamdolsun Şiiri - Hüseyin Demircan

haline bakınca şöyle dünyanın
durum eskisinden iyi hamdolsun
köşeye atılmış divan somyanın
henüz gevşememiş yayı hamdolsun

pehlivanı kırka yakın döğüşme
belinde pek kötü erken eğişme
binici üstteyken sakın değişme
akarsu deresi çayı hamdolsun

kaşağı gerekmez kendini kaşır
yükü daha uzun seneler taşır
ister üstüne çık dağları aşır
aygır kısrak atı tayı hamdolsun

tohumu bulursak yeter başağı
köylü kısmı neyler ipek kuşağı
yıllar var bir türlü inmez aşağı
şu yüksek rakamlı sayı hamdolsun

kasaplar almazlar parayı peşin
köftede farkı ne üç ile beşin
meydanda komazlar gömerler leşin
ahbab eşi dostu dayı hamdolsun

tırmanır çıkarsak karşıki bayrı
etini ayrı tart kemiği ayrı
bizede dokunur bir hayli hayrı
gayrı safi milli payı hamdolsun

yerler yarık olup yapılmaz kızak
zeminde sarsıntı adeta tuzak
şükürki başından şimdilik uzak
olası depremin fayı hamdolsun

zerdüşt buyurmuştu bir zaman hani
acı dayanıklı yapar insanı
kim ne derse desin fakirin kanı
cıvımadı henüz koyu hamdolsun

asya bozkırından gelişi sanat
atamız at ile çırptılar kanat
kolay ile yıkma varmı mümkünat
boru değil türkün soyu hamdolsun

isyanı hiç görme kendine reva
dua etmek pek çok derdine deva
iyi niyet ile salınan kova
kazıldıkca bulur suyu hamdolsun

güzelde severim hafif kumralı
sakinmi acaba şimdi imralı
inşallah kesmezler bindiğim dalı
altımda çukurki kuyu hamdolsun

eksilmesin hünkar devleti aalin
tanrı takdir etsin şu şevki baalin
sayen bünye salar bol adrenalin
için huzur dolu uyu hamdolsun