Hamdım, Piştim, Yandım…

Sen olmasaydın mutlakta orijin olanların döngüsünde;
Sola dönen semazeni, atomu, yıldızları, kozmosta sırra teslim olanları,
Yapraktaki sırrı, beyazı, Somali’de günde on pirinç taneli yaşam hakkı olanları
Tefsirde İbrahim’in iz düşümlerini bilemezdim yanmaya mana olmadan önce…

Geçmişten zamana zaman olabilmekti aslonan fikir fakirliğindeki zamana
Bollaşan kalemlerden çıkan çeyrek fikir türevlerinin ıskaladığı nokta atışlı hızlarda
“Gel, kim olursan ol yine gel” kalıcılığında Osmanlı Çınarı misali;
Fikre hakim, gönle inci, zamanı zamanlar öncesinden zamanlandıran bilgelikte…

Saba makamında “Allah” deyişlerinde şekillenen Muhammedi öğretiydi içselleşen
Dervişin sağ el kalkışlarında Orijinden alınandı bilgelik kapısı
Sol elinde Muhammedi verilişlerdi adına barış denilen İslam’ın
Kabulde ham, fikirde pişmek, evrenselde yanmaktı çağa ötelerden bakan…

Dosta merhaba, Düğün Günü
Denize akseden yıldızların ışıklarını toplayan fikri bakir çocuk misali
Dünyevi tortularda var olan geçicilikten, seçiciliğe dair;
Hayata ve zamana; inci taneli çekildikçe parlayan yürek diliydi konuşan…