Dost dergahına,varıp oturmuşum,
Yârân aşkına,ben yanıp durmuşum,
Ol demiş yârân, hamiken olmuşum,
Dost dergahın da,Tanrı’m anılırken.
Köz olan gönül, yanıp alevlenirken,
Hep Allah dedim, göz yaşı dökerken,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
