ne büyük özlemler çekmişim zamanın birinde
gecikmiş olsa yaşamaya çalışmam
yaşıtım olmayan hayaller peşinde
acemi aşık
sıfırı tüketmişsem en kayda değer ırsi servetim
yerlerde yel almış
yıllar geçiyor hiç sormadan,
duraksamadan
bir hayli acımasız
sürükleniyorum zorla, yaka paça
sacların üzerinde kavruluyorum
dilimlenmeden yağda kızartılıyorum
YOLUNA ARKADAŞ
gecenin ortasında yalnızlığımda
kollarında umut bekçisi
gönlünde sonsuzluğa kanat çırpmak,
sevginle yücelmek,
ne güzel ne güzel
ne güzelsin güzel İzmir’im
yeryüzü senin altında gökyüzü senin üstünde
ne güzel karşıdan Karşıyaka’ya geçerken
körfezi, kordonu ile ne güzelsin
saat kulesi simgesi
ve derken yerinden oynadı tüm dengeler
alt üst oldu bizimkisi yaşama tutkusuydu
az buçuk, uçuk kaçık
bir anda ürperdi yanılgı doğmamızdaydı
deli mi oluyorduk? Susmayan ağız, ve söylenen şarkılar
sokak araları poşetlerle
Göl
Göl masmavi deniz havasında
manzarası bol keseden
herkesten herkese uzanan yelken sanki
götürür amansız yalnızlığa
seç kendine beğen kendine sırtlanı
yırtsın gitsin aslan ile kaplanı
aman ceylanı gözleri için vurma
ya eşeğin gözleri baksın yere, bırak
geçen geçmiştir
ömür kıyısında al kendine bir dost
İNSANLIĞIMA KOŞUYORUM
Hey gidi yalnız bahar
Dalgalanan mavilikler koyu renk almış
Güneş kaybolmuş, duman kaplı alem
Korkutuyor
hey be gülüm
öz, kökünde öz
filiz, toprağında fidan
toprak, derede kum
fare, yuvasında huzurlu
dünya düzeni bu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!