Bu bahçe gönlüm gibi dertli
Bu bahçe gönlüm gibi dertli
Bir sevinç büyütür bir hüzün bende
Dert sadece gönlümde değil
Çiçek dalında bir çocuk gördüm
Pır diye uçuyor kalbi
Akşam eve baba dönünce
Ve mışıl mışıl uyuyor sarılıp babasına
En güzel ninni ona bu
Çemberler Kat Kat gönlümde
Kıracağım kıracağım
Çemberler kat kat gönlümde
Kırılası çemberler
En çok Köylüye Benzerim Ben
Şehir çiğnedikçe sakız gibi beni uysallığımla
En çok bir köylüye benzerim ben
Otobüs durağında otobüs beklerken ürkekliğimle
En çok bir köylüye benzerim ben
Yaralar olmasa tuz basılan yaralar...
Ekmek banılır tuza
Aşk böyle bir şey
Biter çektiğin gam gönlüm
Kış biter bahar gelir bu kural
Duvarlar benziyor mezar taşına Şimdi
Gitmeyin bu evden çocuklarım
Duvarlar benziyor mezar taşına
Gidince siz
Yalnızlık sığmıyormuş yetmiş yaşına
Eski komşuluklar
Komşum çay içiyor
Denize nazır balkonunda...
Komşumun içtiği çayın sıcaklığında buz şimdi
Eyüp Sultanda her çini güneş gibi
İstanbul gül şehir
İstanbul denizlerden mavi şehir
Hasretime ilaç şehir İstanbul
Hayalime çizdiğim şehir İstanbul
Galip dede caddesi
Galip dede caddesinden geçtim bu gün
Hala onun ışıkları vardı
Onun ruhu vardı caddede
Güneş batınca yıldızlarda görülür gibi ışıkları güneşin...
Gönle Bir kor Sitem bu
Sen bir elifsin gönlüm
Savaş gönlüm
Hala önünde develerin gönlüm
Öpülsün gül gül izler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!