Ben bir güneş yitirmişim
Kardeşim öldü
Kardeşe ölüm olmasın
Dünya karardı
Ben bir güneş yitirmişim
Yaşım kırk
Benim elimden hiç düşmedi silgi
Ben hala öğrenciyim.
Yaşım kırk da olsa
Şu siyahı semirmiş dünyada
Ben şairim ben duyarıım seslerin en gizlisini
Kuşa yuva olan ağaç
Senin gövdende binler yara
Benin gönlümde binler yara...
Şehrin de bakışları ok
Ey güzel ağaç yeşil nur
Bu şehir kovuyor ikimizi de…
ikimiz de sokaklardayız...
Ben sokak çocuğu
sen kaldırım ağacı
Ben ölünce Kimse üzülmez sanma
Ben ölünce
Yollardan arabalar geçecek yine
Ağaçlara kuşlar konacak
İyi ki ölmüşüm diyeceğim
Kardeşlerim hep dünyam ykt
Kuyularım hep msrlara çıktı
Bulanık aşklar bilirim
Bir bu aşkın sütü beyaz.
Aşkın rahlesine oturdum
Bir seher vaktinde gördüm onu horozların öttüğü
Onun yüzünde yıldızlar vardı
Onun heybesinde güneşler vardı
Yunusun şiirlerinden bu beyazlık...
Gözlerim çiçeklensin diye kanat kanat öpüyor alnım seccadeleri
Seccade kuşu alnım şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!