Sevgimi ve acımı şiire vurdum
İnsana olan sevgimi kendime sorunlu tuttum
Sevdiğim herkesi bir kefeye attım
Sevmediklerimi maziye bıraktım
Bıraktım, attım, tuttum, vurdum sonunda hep ben yaptım
İyiliği de kötülügüde ben yaşadım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta