HAMARAT KARINCALAR
Sabah, sabah
Bir baktım ki
Allah! Allah!
Üşüşmüş evime
Bahçemdeki onca hamarat karınca
Sırf onları ezmiyorum
Ekmek ufalıyorum diye
Sevgiyle ilgiyi birlikte karınca
İstila edivermişler her yeri
Böyle habersiz gelinmez ki
“Kadın Sığınma Evi” mi sandınız?
Zor geçiniyorum zaten emekli maaşımla
Karınca kararınca
Haydi! Kızlar iş başına
Yok öyle yan gelip yatmak
Caka satmak hava atmak
Hadi durmayın alın ödüllerinizi
Yükleyin sırtınıza
Haramla yalandan maada
Hava kararınca
Evli evine köylü köyüne
Sığışamayız hepimiz
Kimin evi yoksa karınca deliğine
Kayıt Tarihi : 25.2.2013 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir bayanı ziyaret eden karıncalar da ancak bayan olur.
Siz, sevgiyle karşılar, izzet ikramı eksik etmezseniz; yüzünüzden gülümseme eksik olmazsa böylesi gönül ehli dost ancak dostlar başına derim.
Bir defa alışırlarsa vazgeçiremezsiniz, karıncaları.
Ufak bir gönderme ile hazırcılara, kendilerine hizmet ettirenlere, biraz da işi zannımca aldırışsızlığa, vurdumduymazlığa vuranlara bir serzeniş var.
Gerçekten çok güzel ve anlamlı olmuş.
Rahat okutuyor kendini.
Tebessüm ettiriyor, gülümsetiyor ve düşündürüyor.
BirİNCİme takdirlerimle.
Sevgi ve saygı rüzgarları esenliğiniz olsun, değerli dost.
Dostça ve sağlıcakla...
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
Yanı sıra masum çocuksu sıradan bir şiir gibi gözükse de,şiirde ince,naif bir öğreti olduğunu görmek şiirin ne denli önemli ve değerli olduğunu gösteriyor.
Bu güzel şiirinden dolayı değerli arkadaşım İnci hanımı tebrik ediyorum.
Okunmaya, kutlanmaya değer,kafa yormayan bir güzellikti.Baki selamlarım, paylaşıma duyduğum teşekkürlerim ve sevgilerimle...Nice şiirlerde buluşmayı, paylaşmayı diliyorum.
Esenlikler dileyerek, eksik olmayın diyor muhabbetle kucaklıyorum.
Yüreğinize sağlık efendim.
Saygılarımla,
Karınca Kararınca
Yaşadığım hadise harcı alem değildi
Şartlı bilgim pes etti başım öne eğildi
Ay gün meçhul olsa da mevsimlerden yazındı
Sıra dışı bir olay hafızama kazındı
Bahçeli bir ev idi oturduğum zeminde
Yaşadığım olayın ders vardı gizeminde
Murat Can onbeşinde tipik bir doğuluydu
Alnı secde görmemiş komşumuzun oğluydu
Söz dinlerdi Murat Can sormazdı neden niçin
Anlaştık sabah vakti camiye gitmek için
Uyumamış heyecan kaplamıştı ruhunu
Alt etmişti ilk defa insanlık güruhunu
Hazırdık Murat Can’la camide ezan vakti
Namazı müteakip bahçedeydik tan vakti
Güneş henüz doğmamış tan yeri ağarmada
Duymasa da insanlar gizli ses bağırmada
Duyanlar icabette duymayanlar zararda
Horozlar ötüşüyor kuşlar sanki pazarda
Bu nasıl bir program bu nasıl bir niyetti
Gördüğümüz manzara şoke olmaya yetti
Gözümüz ilişmişti karınca yuvasına
İşbaşındaydı hepsi uymadan hevasına
Ne kadar karınca var hep dışarı çıkmıştı
Bilâ istisna hepsi gelen sese akmıştı
Sağa sola koştular şakülü uyarınca
Beş dakika geçmeden yoktu bir tek karınca
Birden koşuştu hepsi çıktıkları deliğe
Gün doğmadan kalkanlar layıktı gündeliğe
İşte o an anladım “Karınca Duasını”
Kazanmıştı karınca o gün rızk davasını
Öyle bir vücut var ki sanılmasın çelimsiz
Karınca karıncayken olmadı hiç ilimsiz
Müslümanın üstüne gün doğarsa yatakta
Uzun söze ne hacet rızka dair batakta
O gündür bile bile tek karınca ezmedim
Kâinatı halk eden Yaradan’ı üzmedim
Çalışmak farz olmalı karınca kararınca
Çare bulmak zorlaşır kalbimiz kararınca
TÜM YORUMLAR (10)