Hamal Hasan Şiiri - İbrahim Özdemir 2

HAMAL HASAN

Tan yeri ağarırken yorgunluğun bitmeden,
Yine çıkarsın bir seher vakti döneceksin belki,
Aldığın beş bin lira yevmiye ile yine file boş,
Bak kapkara olmuş omuzların..
İnsanları oradan oraya taşımaktan,
Seninle söz eden hayat dostun,
Mutludur boş tenceredeki suyu karıştırmaktan,
Gururla söz ediyorlar çocukların,
Helal lokma için bedendeki morluktan,
Varsın olsun seni küçük görenler,
Baş tacı edilecek işlemekten nasırlaşmış ellerin,
Azrail değil, meleklerin gelişi ile dinlenecek bedenin,
Senin alın terin demek olmaz boş vaktin,
Bedenini acılara satarak kazanılan ekmeğin,
Kılıfı uyduruk zengin olanlara seni gösteriyorum,
Aile eşrafınla aç ama mutluluk tablosunu vitrinleyeyim,
Aç gözlülerin sofrasına...
İşte böyle helal lokma tadı diye
İşgüzarların göz merceklerini
Hamal hasan acılı tablosunu
İbrete davet ediyorum.

05.06.2003

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR