Hamal Şiiri - Seyithan Yusufoğlu

Bitti mi !
sanıyorsun...
dört yanım ateş cenderesi
zalim bir yalnızlık pusu kurmuş
ay yüz çevirmiş geceme
yıldızlar desen kayıp
keskin bir bıçak yarasıdır
zulam da körpe acılar
hangi zülfün telini bağlasanda
dikiş tutmaz yüreğimin yaması...

Meçhul bir vaktin arafındayım
ve bir musalla taşı soğukluğunda
yokluğun tütün gibi
her saat başı vuruyor kafama
iki nefeste bitiyor cıgaram
yorgun bir yürekte taşırım seni
daha kaç yokuş çıkarım bilemem...
heybemde infaz edilmiş
kederli bir sevdanın ağırlığı
oysa her insan kendi yükünün hamalıdır
ben daha kaç yükün kurbanıyım...
bir sela da adı okunan,
bir gassalın niyetinde son bulan...
H/\N