Yol kenarında çinkodan yapılmış evinin önündeki sedirde yatar görürdüm onu.Yolun kaldırımına oturan biri on,diğeri onüç yaşında ki iki çocukta bu adama ait olmalıydı.
Evin önünde sürekli hizmet eden bir kadın,adeta pervane gibi adamın çevresinde
Dönüyordü.Ne zaman ki yemek vakti geldi,o zaman kalkar,büyük bir iştahla yemeğini yerdi.Daha sonra çay demlenipte gelene kadar
Sedirin üzerinde yatardı.Çay faslı bittiğinde
Deliksiz bir uykuya yatardı.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta