Hamak Şiiri - Tuncer Akbaba

Uyudum yıldıza aslı hamakta,
Aydede başımda ninni çağırır.
Loş ışığıyla dipsiz karanlıkta,
Dilsiz dev kimsin diye böğürür.

Bir kervan görünür Kaf dağlarından,
Biniti Ankâ'dır yolcusu cinler.
Bir beste ki onu sağırlar dinler,
Haydi kervan nâr'a diye bağırır.

Bir pazara düştüm derken düşümde,
Nur yüzlü haydutlar tezgah başında,
Köpek kurt peşinde kendi işinde,
Çoban sürüsüne çakal çağırır.

Tilki tâyin olmuş tavuk damına,
Ortak almış horozları yanına,
Alışmış garipler yeni kanuna,
Bana sıra gelmez diye avunur.

Yürürken sonsuza uzayan yoldan,
Bir bal nehri akar idi sağımdan.
Iki dilber tuttu iki kolumdan,
Içmeye er gerek diye buyurur.

Aydede uyumuş ben uyanmışım.
Ben fetva vermişim ben inanmışım.
Hep tuzağa basmış gene kanmışım.
Mubâşir birazdan beni çağırır.

Tuncer Akbaba.
21 Ocak 2019