Ecel, insanın boğazına geçmiş yağlı urgan.
Ölüm yakın, insan sermayesinde savurgan.
Hepimiz yer, içeriz; bu nizam dolu acundan.
Rabbim meyveyi eline uzatır dalın ucundan.
Meyve olmuşsa, dalda durmaz düşer çürür.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta