Halvete Karışan Maveraünnehir

Bezm-i ezelden payıma düşen
Varlığın dayanılmaz sancısıdır
Ruhumuza üflenen halvetin aslı
Uzakların parlaması, ıtır kokuları
Ve koyup gitmek kentleri ardından
Camların buğusuna çizilen yıldızlar
Belki akşama özgü çığlığı kaçmanın
Geleceğin tüm anlara inat.

-Bekledim ve yeryüzünün hali bitaptır

Ali'nin hazretlerine dolanan kedi yavrusu
Asasıyla hırkasını bir tutar mı şeyhin düzeni
Kuyudaki Yusufun sabrını son eyleme yarabbi
Kaçan bir düzenin ilmihali isyandır
Yağmurların tozlandırdığı köy yolları
Buruk geçen bir çocukluğun türküsüdür
Kasabaların loş sarı lambaları
Aşılan tepeler ve ölümün döküntüsü
Uzaklardan gelen fesleğen serinliği
Barut ve asfalt kokusu soğuklukta
Yitik sessizliğiyle kurtaran geceyi

-Devlet yolları, neon ışıkları ve bulantı

Ben ki anladım artık
Yüreğimin dağınıklığını toplayan kadın
Benimle dağılan sulara adını yazdırmıştı
Ötesinde kadim bir put kırmanın sevinci
Ardında yeni inanışlara kanmanın üzüntüsü
Vardım ve bıraktım gövdemi ansızın
Sıkıntıyla ve kırgınlıkla yontulmuş geceye
Geceye sundum yüreğimden devşirdiğim
Gülün ahengini
Geceye sundum
Ve uzaklara meyil ediyor hala
Bir kuzeylinin sağır bağırışı
Yamaçları tözden olan dünya
Yapıları ve solgun binaları baharsız
Yeryüzüne var olmayı hiçleyen dünya
Senin yıldızların yoktur göğü kaplayan
Şehrin iskeletini dik tutmaz ayın yansıması
Ötesidir hep, ötededir, yansıtan tülün yoktur
Ancak geceyi emanet eden terkler var içimde
Korunmasız ağaran kalbimin pıhtıları
Usuma çelik miğfer giydiren yankı
Bildir kendini aşılan yollara
Bildir arklardan taşan suyun nazarını
Tanıtma kendini geceye

-Uykunda bir yolcuyu ağırlarsın

Yıldızlı gökten haber vereni anımsama sakın

-Düşlerin hayale uyanır, kırılırsın.