Halüsinasyon Şiiri - Muharrem Abut

Beni anlaman seni anlıyorum demekten ibaret olacaksa;
Bitmeli...
Seni beklediğimi bilecek ve gelmeyeceksen;
Bitmeli...
Sesleneceğim sesimi duyacaksın ama bakmayacaksan;
Bitmeli...
Geleceğim deyip gelmeyeceksen; Bitmeli...
Seviyorum deyip sevmeyeceksen;
Bitmeli...
Söz verecek ama tutmayacaksan; Bitmeli...
Tüm zamanım sana ait olacak ama senin bana zamanın olmayacaksa; Bitmeli...
Ağlarken gözyaşlarımı görecek ama güleceksen;
Bitmeli...
Geceler boyu uykusuz kalacak sabahı dar edeceksem ama sen iyi uykular diyebileceksen;
Bitmeli...
Geçtiğin yollarda izini arayacaksam ama sen dönüp bakmayacaksan;
Bitmeli...
Ben bütün gemileri yakarken sen bahaneler üreteceksen;
Bitmeli
Ben üşürken sen yanacaksan
Bitmeli...
Ben Mecnun olurken sen Leyla olmayacaksan;
Bitmeli...
Ben çöllere düşerken sen denizlerde serinleyeceksen;
Bitmeli...
Ben yakınında olmak için koşarken sen uzaklara kaçacaksan;
Bitmeli...
Ben kalabalıkları dağıtırken sen kalabalıklara gireceksen;
Bitmeli...
Sen hayat çemberimin merkezi olurken ben çemberde en zayıf halka olacaksam;
Bitmeli...
Sen en önemli olurken ben herhangi biri olacaksam;
Bitmeli...
Çağırdığımda gelmeyeceksen,
Bağırdığımda duymayacaksan,
Ağladığımda ağlayıp, güldüğümde gülmeyeceksen,
Senin için ektiklerimi dermeyeceksen,
Tek bir gül de sen benim için ekmeyeceksen,
Ben her şeyimi sana verirken sen bana beş dakikanı vermeyeceksen;
Bitmeli...
Can yakmayı marifet sayacak,
Ben nefes alamazken sen nefes alacak,
Ben ölürken sen yaşayacaksan,
Bitmeli...
Ve bitti!
Çünkü hiçbir savaş tek başına verilmez;
Ancak ben verdim.
Sen kazandın, ben yenildim.
Bitti.
Zaferine bayrak açıp dalgalandırabilirsin...