Sokakta kimsecikler yoktu, fırtına korkunçtu
Penceremin kenarına bir beyaz güvercin kondu
Ayakta duramıyor tutunamıyor üşüyordu
Beni görünce birde üstüne korkar oldu
Korkmasın kaçmasın diye dua ettim
Bu aşkın bütün sevabı senin, günahı benim
Ne söyleyecek sözüm var ne de gidecek yerim
Ben zaten en tatlı hayallerin yalanların kölesiyim
Bir yanımla karşı koyar bir yanımla isterim
Sana yazdığım son mektup elimde içinde kalbim
Sen benim okumaya doyamadığım
Bir yerinde gülüp bir yerinde ağladığım
Her sayfasında duygu seline kapıldığım
Okumaya ömür yetmez romanımsın
Mutluluğu yıllarca arayıp durdum
Neler konuşurduk nelere gülerdik
Nerelere giderdik neler yerdik
Seven insan bunları asla unutmamalı
Hep seni düşünüyorum ayrıldık ayrılalı
Beraberken yaşadıklarımızı hatırlardık
İlk önce istediğini hayal edeceksin
Hayalin yoksa boşuna ümitlenmeyeceksin
Gücüne eşit hayal için dua etme o zaten senin
Hayaline eşit güç için dua et ki gerçekleşsin
Olan bitenden habersiz kalmayacaksın
Biliyorum bu aşk Ömür boyu sürecek
Bir kadın bir erkek olmuş tek yürek
Saymalı aslında geçen yılları bir bir
Yaşarken birini bir sonrası olacak mı kim bilebilir
Yoktur terazisi aşkın ne kadar seversen seveceksin
Seni seviyorum dersin,
Sevdiği gibi giyinirsin,
Sevdiği müziği dinlersin,
Sevdiği filmi seyredersin.
Şarkı bestelersin,
Özür dilersin,
Sevenler affederler sevdiklerini
İstemeden kırsalar da kalplerini
Ama bunun kötü tarafı var
Sürekli birbirlerini kırarlar
Demek ki bunca zamanı boşa geçirmişler
Bilmiyorum bu durumun adına ne derler?
Kimin ne kadar sevdiğini nerden bilecekler.
Hepsini aynı kefeye koyup adına aşk diyecekler,
Kalmadı ki bizde aşk, tahmin bile edemeyecekler.
Sen dedin bana “yaz bakalım belki yalnızlığını alır”
Yeminler etsem de artık inanılmaz oldum
Özür dilemekle sanki hatalı yerine kondum
Aslında özür dilediğime bin kere pişmanım
Kaybetmeyeyim diye insafına sığınmıştım
Ne yaptıysam kırıklarını alamadım kalbinin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!