Sıladan Rüzgâr Esiyor
Yine bir rüzgâr esiyor,
Anadolu’m tarafından,
Varı, yoğu getiriyor,
Ana, baba sılasından.
Söz
Söz de “öz” olmalı,
İçeriden gelen,
Kişinin “dil” hali,
His’sini yansıtan,
Tabiat, Özlem, Sevgi
Tabiat uyanır, toprak canlanır,
Su, hava, bitkiyle bileşir şimdi
Kırlar çiçeklenir, başak boylanır,
Bahar tazelikle özleşir şimdi.
Tek Kişilik Yaya Yolu
İstanbul’da, Maltepe’de,
D - Yüz’ün bitişiğinde,
Binlerce insan yolunda,
Yerlere serilmiş sizin,
Telli Saz
Sen görsen ondaki har’ı,
Tutuşturan dal’a benzer,
Coşturduğu gönülleri,
Tütsüleyen hal’a benzer.
“Türk Halk Kültüründe Nevruz” Şiiri
Büyük, küçük çileli günler bitti,
Can Türk İllerine, bahar geliyor,
Kışın birikimi tozlar döküldü,
Arınır insanlar, imar geliyor.
Türk Halk Şiiri Türküsü
Ninnilerle destanlarla büyürüz,
Koşmalarla hayatta yol alırız,
Tasavvufla ebede uzanırız,
Ninni, mani, masal, türkü, ağıtlar,
Ya Rab !
Zarar geldi üstümüze,
Ağırı olmasın Ya Rab,
Hasar açtı sinemize,
Kahırı olmasın Ya Rab.
Yardır
Şu kalbime ayan yârdır,
Bilir izlene, izlene,
Bu gönlüme bir ayardır,
Bakar gözlene, gözlene.
Yârim Sensin
Vurulmuşam suna boya,
Benzersin güneşe, aya,
Kaşın, gözün, gamzen oya,
Göreceğim yârim Sensin.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!