Umarsız bir sevgiden
Umut beklenmez ki
O da seni sevmiyorsa
Sevgi zorla olmaz ki
Bıktım artık siteminden
Nazından
Geldiğinde çok umutluydu
En büyük özlemiydi İstanbul
Derlerdi ona'boğulursan büyük denizde boğul'
Akraba yanı,bekar odası derken
İki ayı pek çabuk doldu
Daha alışamadan; ikinci inişinde
Bakacağım ki son duraktayım
Aman Allahım ne acelesi vardı
Her şey ortada, öylece yarım kaldı
Kazanacağım paralar
Ödeyeceğim borçlar
Hem taksidi bile bitmemişti
Aldığım dersler bana yeter
Vermeyeceğim artık değer
Kimseye hak ettiğinden fazla
İyi olmalı; iyilik yapmalı ama
Bilinmiyor yaptığın iyilik
Üstüne vazife olunca
Oturmuş ortasına buz gibi
Kaldırımın
Sıkıysa kaldırın der gibi
Evinin salonunda sanki
Senin acelen varmış ne gam
Onun yokki
Farklıydı bu gün diğerlerinden
Başbaşaydım düşüncelerimle
Hesaplaşma günüydü
Dahil ettim
Hesabı yapılmayan şeyleri bile
Kazançlıydım kendimce
Umutları,acıları,sevinçleri
Aldıkları,verdikleri,sevdikleri
Hepsi hayatıyla birlikte
Sığıverdi o ufacık çizgiye
Doğum ile ölüm tarihi arasındaki
Yaşamı belirleyen çizgi;
Bu kadar mı meraklıydın ayrılmaya
Hakimin boşanma kararıyla
Fırsatı ganimet bildin
Yok oldun gittin sen neredesin?
Bizi hiç mi merak etmedin
Arada özlemde duymuyor
Değilim hani
Yaşıyor dilediği gibi
Oh be ne kira,ne vergi
Ne hayat mücadelesi
Ne yaşam derdi
Neydi o cebindeki
Yavaşca çıkarttı
Dikkatlice baktı, baktı
Aman yahu
Mürüvvet hanımın verdiği
Şekerdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!