Halo tu / bir su öyküsü...

.

halo tu
mıra fırate beje

sıçrar suyu
kıvrılmış ucu
toprak söker hep elden
yayan can
kapılıp suya
denize kavuşan
sancı yan

halo tu
mıra murate beje

erzincan kaya kaplı çevre
su akar
babıko düşer sofraya
kadağan yolu
munzur ardı
canam
bentim
dursa lo su
yıkmasa zelzeleden kaçan yolumu
ahan çatlak ellerim
ahan su
ahan nasır

halo tu
mıra dicle beje

boran
çatı tutmuş beyazı
gönlüm kaplı
gözüm kaplı
yer gök su
katmış elim
donmuşum
içine nane’yi sunmuş
değirmi
değirmen dönende
aş ekmek
ebe yetişmez düşüme
oğul toprak
can toprak
fado toprak

kim koymuş

halo tu
mıra öteyan beje

gömleğim
kanımın resmi
ahan tarladan su
hargımda akar kan
gelmiş anla
ahan düşman
okyanus derler ötesi
arsız
namusuz
hayın ve çıyan
gözümü alma
verme ellere lo

halo elin öpem
dilana meda agır mekeve

derim ha
deyiş çalan ele
senden
benden
ekmek tutan
harman tutar bir yer
bir kom yanar
babam doğar
anlat halo
bizi kim anlar

halo
gözüm öpem
derden düşem
köprü kopar
bize sancı satar
alma lo em bırane
agır ya meye
sanci ya meye

kim bunlar
rengimiz gökten çalan
hep acı satan
hep sızı

halo
buz gırtıye sımeleme
çıçıkta

halo
gitme
sınır çizerler içimize
düşer içimiz derde
ayrılık siyah perde
düşürdüler ateşe
ateşe gül ekme

halo
ezdıçım hu mezeke
destet te da
çave te da baçtıgım
iyi bak toprağımıza
fıratla dicleyle sula
hem sana hem bana
kırılmasın sağa sola
göz yaşı koyma ha
yetti artık
doyduk kana
sofra kurulusun ortaya
hele millet
hele millet

halo elin öpem
özletme
kafir bu gülmez yüzümüze

e hadi merhaba de.

03 07 2006