(halO) 14:00-17:00 Şiiri - Akın Akça

Günü yakalıyorsun avuçlarında,
Hem saf, bir de masum.

Yakalıyorsun bu saatler arasında,
Sessizlik dönüşüyor ketum

Çok güzel her şey,
Sen bunu yaptıkça, hey!

Gece bitiyor sabahları,
Uykuya yenik düştüğünde.

Bilmezsin ki çoğunda,
Çok rüyalar görürüz bilmesek de.

Ve gündüz geliyor apaydınlık,
Işık, ışıdığı için güzel

İçine salınan saat 12 yaz güneşinden,
Çok daha az bir ılıman.

Seni yavaşlatması ne kelime,
O derece işte coşuyorsun.

Aklın olur kullanır isen,
Alır götürür özel.

Bireyleşmeye cesaretin ölçütü,
Kırışın enerjinin kırılışı

Kör boyunduruk tasmalarında,
Hep daha güzel şeyler yaratmaya!

Kafana geçirdiğin kep,
Hazırlar sonunu bilirsin.

Rimel kirpiklere giyindiysen,
Az sür biraz o ruju;

Nötr adidas geçirdiysen ayağına,
Bu üçleme, birbirine iyi gider.

Asimetri bir çekicilik katar
Simetride –soyut- estetiğe.

Gözlük takma kar yağınca
Ya da tak o güneş gözlüğünü

akşamdan kalma isen
Bir kış ayı gecesinden.

Çünkü dengeleneceksin ancak;
Alkolile, gözlüğün takılışı birbirini;

anlamlıdır böyle,
dinlerken suyun sesini.

Nuh oturtulur ağrı’dan zirveye,
Dikilir everest’e sancak.

Kurtlama ana arter
Hemzeminleri, ayışığı çehresinde;

ortaya çıkaracaktır
Da yine o kara delik tekilliği

seni, çıkış(lar) ında giderken -
köprü Enterprise konsollar önü …

ruh, sevgi ise
ki öyle, bilimdir has merak da!

:mutluluk;
özgürlük cesaretin, düğüm!

- Feraha, bilmek tayfı..
Kendine yormak bir zamanı …

ve kimseyi suçlamadan
Dünyaya ışıtmak, böyle evreni.

not: başlıktaki parantez içi, başlık sırf rakamlardan olustugu için sonradan eklendi,aslında yok