Ufkuna sebepsiz yelken açmıştım,
Sana getirecek yolmu bıraktın.
Dalından koparttım taze gülleri,
Esip savuracak yelmi bıraktın.
Yaktın yüreğimi kora çevirdin,
Seni sevmeye halmi bıraktın.
Kurudu. Gözde yaşım kalmadı.
Sarardı gül benzim bahar görmedi.
Bu dünya yüzüm bir an gülmedi
Süründürdün beni çölmü bıraktın.
Kuruttun dalında taze goncayı
Dayadın başıma boş tabancayı
Çek dedin tetiği ölmü bıraktın.
Seraba döndürdün ömür hanemi
Sensiz yaşamaya halmi bıraktın
Ferhat’a şirine kızamıyorum
Mecnunum leylamı çözemiyorum.
Kalememim kırılmış yazamıyorum
Söyle yazacak hamli bıraktın
Uğrunda öleceğim yolmu bıraktın.
Murat Şanlı
2003
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta