Hallerimiz Şiiri - Emrah Bekci 2

BAydınlık düşmanı gibi hapsetmek geceye kendini,
Sonbaharı bahar diye hatırlamak mı yoksa?
Şairin dediği gibi:
"Hatıran sormaz, nasıl halim…"

Hallerimiz nasıl ki şimdi?
Bana her gün sonbahar…

Bir sonbahar sarısı gibi:
Soluk ama sıcak,
Yeşilin vedalaştığı,
Ruhun rengi...

"Sonbahar," ne garip bir tarif!
Son deriz, ama sıcağın ardından ilk yaşarız.
Son, kime göre son?

Bu sarı sıcak iklime "son" diyen kimdi ki?
Son olması için bitmesi lazım, değil mi?
Belki de bu mevsime ismini veren, yine şairler…
Ayrılıkların mevsimi:
Sonbahar.

Ayrılıklara "son" demek için
"Sonbahar" dediler, kim bilir…

Aslında üç mevsim var:
Bahar, Yaz, Kış.
Baharın ne ilki var ne sonu!
Bahar, yeşilin kokusuyla da bahar,
Sarının sıcaklığıyla da…

Kavuşmalarla ayrılıkların arasında
Paylaşılamayan bir mevsim: Bahar.
Kavuşmaya "ilk,"
Ayrılışa "son" demiş Leyla ile Mecnun.

Kabahat baharda değil.
Kabahat, baharın renklerini
"AŞK" ile göremeyen Âdem'de…

Aşıklar için ne ilk vardır ne son…
Aşıklar için her zaman "BAHAR."