Haller Bozuldu Şiiri - Mehmet Öztürk 3

Çoktandır derdimi açmadım sana
İçim allak bullak, haller bozuldu.
İnsanlar çok tuhaf geliyor bana
Haktan uzaklaştı, kullar bozuldu.

Her türlü felaket üst üste geldi
Küresel ısındık, yeller bozuldu.
Güzelim çiçeğe kimyasal değdi
Kovanlar dağıldı, ballar bozuldu.

Her şeyin vardı ya yolu yordamı
Abesler çoğaldı, normal bozuldu.
Kadın mı erkek mi tanı adamı
Sarışın boyandı, kumral bozuldu.

Sevda uzaklaştı sanki merihte
Yürekten akmıyor, yaşlar bozuldu.
Leylalar Mecnunlar niye tarihte
Küflendi sevdalar, aşklar bozuldu.

Nerde adam varsa olmuş firari
Hakikiyi bırak, çakma bozuldu.
Besmele çekilip koptuktan beri
Bereket kayboldu, lokma bozuldu.

Ayrılmaz göbeği puldan paradan
Bilince zengini, muhtaç bozuldu.
Edep, haya, namus kalkmış aradan
Görünce şirreti utanç bozuldu.

Düzeleceği yok çektim teslimi
Dile küfür değdi, türkü bozuldu.
Mumla arar olduk Asım neslini
İdeal kayboldu, ülkü bozuldu.

Asude denizde istikamet ararken
Bir fırtına koptu, cihet bozuldu.
Haktan adaletten ahkam keserken
Kurt kuzuyu gördü, niyet bozuldu.

Ben Türküm, sen Kürt, o Arap Acem bu
Dağıttı siyaset, dirlik bozuldu.
Bizden diye kuşandık taassubu
Tarikat, cemaat, birlik bozuldu.

İşte açıldım ya, şimdi rahatım
İçerime at at, kimyam bozuldu.
Gördüğümü sana bir bir anlattım
Yalan ise bil ki, aynam bozuldu
Eğer az dedimse, saymam bozuldu.