Görmedin halimi, bakmadın bana,
Ben nasıl aşkımı, söylerim sana.
İster inan, ister, inanma buna,
Görünen odur ki, halim perişan.
İnsan bu yanılır, uzakta arar,
Yaktığı ateşte, hep kendi yanar,
Yarayı o açar, başkası sarar.
Derdim çaresizdir, hekim perişan.
Gitmedik ki, ikimizde bir yere,
İnat aramızda, aşılmaz dere,
Sana ilan ettim, belki kırk kere,
Arzuhal tükendi, Hâkim perişan.
Bilirim inadın, aşkından aşkın,
Seveni tasmalı, bir köle sandın,
Yaktığın ateşte, sen kendin yandın,
Bak geriye kalan, küller perişan.
Dilinden yel alsın, bu nasıl bir söz,
İçime koyduğun, sönmeyen bir köz,
Boynuma taktığın, kemendini çöz,
Çöz ki yoksa olur, hallar perişan.
Kayıt Tarihi : 23.3.2009 14:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seveni tasmalı, bir köle sandın,
Yaktığın ateşte, sen kendin yandın,
Bak geriye kalan, küller perişan.
Dörtlükler şeklinde yazdığınız hüzün dolu bu şiir için kutlarım... Ölçü ve uyaklar çok yakışmış şiirinize... Okurken içine alıyor insanı...
Gönlümü zülfüne takıp sürüme
İnadına mağrur mağrur yürüme
Bakmadan gittiğin yollar perişan.
.......................Seyfeddin karahocagil.
Değerli üstadım Bu güzel şiirini okuyunca bir dörtlükte benim dilimden döküldü.
Tebrikler selam sevgi ve saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)