Koca çınarı devirdiler yerlere,
Kolunu,kanadını kırdılar
hiç acımadan.
Yeri göğü inleten
Enel Hakk niğdasını,
anlayamadı o kalbi karalar.
Allah aşkıyla tutuşmuş ateşini,
söndüremedi aşksız müslümanlar.
Astılar seni,ey koca çınar
astılar.
oda yetmedi,
nemrutun ateşine attılar.
oda yetmedi,
Dicleye savurdular
elmastan küllerini.
oda yetmedi,
nasıl yetsinki ey Mansur,
kim susturabilir
Haktan gelen feryadını.
Diclenin serin suları
ağlıyor köpürdüğüne bakma.
İşte,o gün,bu gündür
ey Mansur,
Feryadın çınlar kulaklarımda.
Seni şehit eden
Allahsız müslümanlık,
kol kola geziyor benin
çağımda.
gönül ehli kalmadı
halden anlayan.
Suretten içeriye
kapandı kapılar.
manaların sırrına ermeyen
insanlık,
harflere takılıp kaldı
8ağustos2008
Musa BilginKayıt Tarihi : 8.8.2008 01:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!