Dostun gülerek attığı güldür dostunu yaralayan
Ne atılan taş nede ceza değil yüreğinde kanayan
Ölümden korkmuyor kurtuluş bu dünyadan ona
Kavuşmak ister biran önce hasret çektiği vuslata
İlahi aşkın geldiği son nokta akıl almaz bu hali
Bedeni bu dünyada şekil cismani varlık ruhani
Kimine göre abdal delirmiş kimine göre veli
Kendine sorarsan sözün bittiği yerde besbelli
Geçmiş tüm makamları perde kalkmış aradan
Aklını atmış nurunu gösterince yüce Yaradan
Divane gibi sokaklarda dolaşan hallacı Mansur
Vuslat onu buluna kadar dünyada kaldı mahsur
Sebati Manav 14 Mart 2016
Sebati Manav
Kayıt Tarihi : 14.11.2022 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!