Hallac-ı Mansur Şiiri - Abdulkadir Turğut

Ene’l- hak sözüm idam fermanım
Vuslat’a ermektir derdim/dermanım
Yakılır bedenim külüm savrulur
Aşkın meydanında benim harmanım

Hak namına haksız hüküm verilir
Zindanlar dolar başlar kesilir
Bir söz için idam ederler beni
Binlerce haram helal edilir

Hakkı bilmeyenler beni karalar
Cellatlar başımda naralar atar
Avamın taşları incitmez beni
Dostumun attığı bir gül yaralar

İçimdeki ateş cehenneme eş
Bana acı vermez dünyevi ateş
Yüzüme bakıp ta korktum sanmayın
Batmaya yakınken sararır güneş