Halkıma Şiiri - Kaysın Kuliev 2

Az olsan da, çok yaşarsın sen benden
Halkım! Hak yolun olur senin uzun.
Ocağın yanar, ekmek de pişer evinde
Çığırsa da, eskisi gibi kara kuzgun.

Değerlidir bende umudun,
Kış gecesi görüdğün yeşil düşlerin,
Direncin, sönmeyen yaşam ateşin
Bahçende yemiş, sebzenin yeşerdiği.

«Masalın, şarkın için sağol!» dedim
En zor gün yaslandım yiğitliğine
Elimden geleni yaptım, biliyordum -
Ben gitsem de, çok günler göreceğini.

O rahatlattı beni kısa ömrümde.
Sensin, sen bana ekmek hem dil veren
Ders, örnek oldun bana iyide-kötüde.
Yıkılsam da, kaldırdın beni göğe.

Ben ölsemde, senin çok yaşayacağın
Uzun etti, şu kısa günlerimi
Henüz söyler yeni söz, oğulların
Çok usta olup, benden de-ileri.

Bu inançla yapıyorum işimi,
Sözsüz sözümdür bu- armağan sana
Sen varsan zemheride bile üşümem.
Kor olurum, sabırlı halkım, sana!

* * *

çeviri: Leman J. Koç
New Jersey,Usa / 2017