Ben hayatı değil!
Eline bir parça ekmek verilmiş
Patlak topla oynayan, ayakkabısı olmayan
Sokakta donsuz gezen
Yamalı gömlek, yırtık kazak giyen çocukları seviyorum.
Elleri tir tir titreyen, yüzleri buruşmuş
Neşeli bakan nineleri-dedeleri seviyorum
Ben halkımı seviyorum.
Eli ayağı bağlı
Haksızlığa dur diyemeyen
Aç karınlarını doyurmak için çalışan
Yüzleri yalancı gülmeye itilen insanları seviyorum.
Ve de,
Tüm bunları gözlerinde gördüğüm,
Seni seviyorum.
Kayıt Tarihi : 13.3.2002 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!