Halkım'a Mektup Şiiri - Kadir Haktan Tür ...

Eza çektik cefa çektik, umrunda mı ey zalım
Her düşen/de bir tekme/de sen vurarsın ey zalım
Özde sana müstahaktır, sol göysümde ki sancım
Soyar soğana çevirir, yine kıblandır gamsız

Behey kambur hecin deve,kulaklık bir eşşeksin
Açından geviş getirtir, yine mekke bellersin
Bir babaköş sürüngensin, kuru sıkı gürlersin
Dizde yama elde nasır, kursağın boş hayırsız

Malın alır canın alır, oğlun sürer savaşa
Podyum açar özendirir, kızın eder nataşa
Tıkar maden ocağına, diri diri ataşa
Tavaf eder diz çökersin, düşmanına akılsız

Haktan/ım der özüne gel, bıçak şimdi kemik/te
Onun din ile imaı/ı,tikesin/de yemlik/te
İp dolamış kıl boynuna, kefen biçmiş eğnine
Yeter dost düşman/ı tanı,yetmez mi ki ALLAHSIZ