Gözlerimde uykusuzluktan fer kalmadıysa
altındaki halkalar zincir olduysa
lodosu beklerken yelkene, karayel vurduysa
ölümdür gelen daha fazla uğraşma
Yalandan uzak durursun, kalacak köyün olmaz
yalanı söylersin içinde huzur kalmaz
bir giden bir daha gelmez
garip bir şeydir 4 kollu, kıbledir hep rota hiç şaşmaz
ardında ağlayan gözler yakında kurur meraklanma
en sevdiğin bile seni unutur sakın telaşlanma
neden ölüm dediğimi bana sorma
belki de okuduğunda ki ruh haline hatırlatmaktı maksadım
uzağız hepimiz ölüme ama an be an ensemizde
mutluluk denilen şey avuçlarımızda, ellerimizde
mor halkalar yer etse de gözlerimize
yaşlarla sularız gidenin toprağını bilmiş ol.
Kayıt Tarihi : 27.7.2007 17:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!