Ak ve Kara Şiiri - Buse Aksoy

şiirler yazıyorum
şiirlerimin üç kuruşluk ruhunu ve ben kesilecekken gökten zembille inmiş huzursuzluğumu
birbirine katık edip yanında ekmekle yiyorum
karnım doymuyor bu dünyada
ruhum doymuyor bu dünyada

sana şiirler yazıyorum
sana şiirler yazıyorum ve her şey nasıl dengede bütün
nasılsa hiç doğmamış ölü bebeğim
karnımın içinde gizlemişim onu, hiç doğmamış
korumuşum kurttan çakaldan
açlığı da tanırım huzursuzluğu da yakından
hiç birine benzemiyor bu sanki düşman
sanki sivrilmiş diğer tüm bıçakların yanında bir tohum
yeni filizlenmiş bir fidan

sana şiirler yazıyorum
bir şekilde çayın bağıra çağıra fokurdayan altı
benim dünyamın üstüne binip sirenler çalarak
tehdit ederek beni olduğum yere mıhlayıp
cenin pozisyonunda bütün gün sığınağımda
gırtlaklayarak saç baş canıma kast ederek değil tek nefeste
onu tanımıyorum tarif edemem kimseye
kimine anlattim deli kimi ermiş diyorlar
ama sen öyle bir parmak bastın ki içimde hiç bilmediğim bir yere
doğdu çocuğum

sana şiirler yazıyorum
nasıl büyüteceğim ben bu çocuğu tek başıma
değip ve delip geçtiğin yerden düştüm
çocuğumla bir başıma kaldım koruduğum kurttan çakaldan

şiirler yazıyorum, sana
sen
ne diye çıkardın beni sığınağımdan