Halkımın gözlerinde ne sevinç ne bir umut
Yalnız bir ölüm çaresizliği düşüvermiş payına
Davet etsem olmaz güllerin uykusuna
O derin hülyaları uzak iklimlerde unut
Şarkılar bile yer etmez artık kulaklarda
Yıldızlar parlamaz mı üstünde ey halkım
Gökyüzünü artık bezemez gibi alkım
Bir onulmaz kördüğüm mü reva sana
Dipsiz bir boşluk buyur eder seni kardeşim
Bilemem,ne vakit kalkar bu hastalıklı sis
Ruhunun duvarına çöküveren ağulu is
Layık değil sana, bunu adım gibi bilirdim
Zorlu bir yamaç gibi dikilmiş karşına hayat
Sabahın parıltısı bile uğramaz yanına
Ruhum halkımın ruhuyla yan yana
Cellatların ve zorbaların korkusuna inat
Boğuk ve korkulu bir iklime benzer yazgımız
Güzellikten ve ıtırdan varestedir halkım
Denizi ve yeşili yalnız haritalardan tanıdım
Ama bâkidir Hakk’a ve halka olan aşkımız
AĞUSTOS -2022
Kayıt Tarihi : 18.8.2022 21:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!