Diğer bir yandan da öğütçü ve hikâye nakledici tutumların, toplumsal işleyişleri; bilir ve kavrar olmadığınızı gösterir. Toplum yönetim işini örgütleri ve kurumları eli ile sağlar. Ve bunların işleyişini yasal olanak içinde, kendi siyaset ve politikaları eli ile pratiğe dönüştürürler.
Hazreti Ömer'in Mekke sokağını dolaşıp; aç-tok istihbaratı yapar olması, iki açıdan normal ve doğru olur. Birincisi bir köyü siz zamanca ve mekânca dolaşarak, istihbarat yaparsınız. Bu kolay ve zaten birbirinizi bire bir, bilir olmanızdır. Siz istihbarı olarak gezmeseniz de; yöreyi bileceğiniz bir durumdur. Yani o günlerin Mekke’si nüfus olarak azdır. 25 bin aralığında bir nüfus, insanları bilinebilir bir, yerleşim merkezidir. İkinci olaraktan da bu tür merkezi otoriteyi oluşturamamış siyasi örgütlerin bu tür yönelimleri de bir zorunluluktur. O günün Arap İslam devleti ve kabile yönetimi, merkezi otoritenin öngördüğü bir örgütlenme biçiminden henüz yoksundu. Yeni devletin yönetimi daha merkezi otoritenin işlerleşmesini sağlayacak, kurum ve kurallarını ne tam bilmiştir; ne de tam oluşturmuştu. Böyle bir yetersizliğin, böylesi teşkil olunamamışlığın kendi kendine çözüm şekli; belki de Hz. Ömer'i bu yola zorlamıştır!
Ama günümüzde tebdili kimliğe gerek yok. Devletler, toplumlar anında evlerin içine sızan bir olanaklılık içinde ve anında ihtiyacı, haberleşme ağ örgütü ile kademe kademe birim yere götürmeye muktedirlik içindedir. İşte günümüzde valiniz, bu işleyişi örgü ağı ile denetleyip yükümlülükleri sağlar. Oturmuş ve düzenli sistemleri olmayan toplumlar bu tür palyatif çözümlere başvurur. Bu tür yükümlülükleri ve görevi, kişiler ihdas etmez.
Bu tür gereksinimler, sizin kurallarınız ve kurumlarınız aracılığı ile yönetmenliklere yüküm etmiştir. Bu açıdan, Hz. Ömer zihniyetinin, nitelikli bir emeği yani tornavidayı çekiç gibi kullanması tutumu, günümüze uygun değil. Bu toplumu, bireylerin görev ve sorumluluklarını bilmemek ve birbirine karıştırmaktır. Sapla samanı ve izleri karıştırmak. Hiçbir toplumsal yararı olmayan, bir siyasi geri düzlem angajmanıdır. Toplum ilişkilerine, inanç gözlüğü ile bakan, kısır görüşlülüktür. Somut olmayan sübjektifliktir. Tam bir bilgisizliktir. Bilgisizliğin bilgi diye saygılaşmasıdır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta