Halk dediğin değişken, kaba bir yaratık
Gücünü bilmez, katlanır ağır yüklere
Tutar burnundan çeker götürür onu
Bir silkinişte yere sereceği cılız bir çocuk
Korkar ondan, boyun eğer bütün heveslerine
Bilmez nasıl korkulduğunu kendinden
Efendileri uyutur onu afyonla
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta