Sıkıntı düştü kalbime
Yavaş yavaş daralıyorum.
Dünya şimdi küçücük
Bir ayaklık yer kadar.
İnsanlar sanki cansız
Bir ben varım
Şu sis yapıştı saçlarıma
Şöyle savurarak yürüyemedim.
Söyle toroslara başlarını
Biraz daha diksinler,
Geçemesin Kuzey rüzgarları.
Melteme söyle beklesin
Sevgi bulvarında
Volta atan ayaklarım
Neden, neden aşamıyor
Sevgi tepesini.
Sevgi için çırpınan
Akdeniz
tükürür sana
adımını her atışında,
bir Orhan Veli sanırsın
mırıldandığın şiiri.
Farkında değilsindir
Sıcak duygular kapladı bedenini
Ateşler içinde yanıp kavruluyorsun.
Akşamlar zehir oldu sana
Düşünce buhranında savruluyorsun.
Sevginin gizemi parselledi aklını
Yıllar sonra,
yorgun akşamlarımın
bir rüyası sandım.
Sadece O’na ait düşleri
sende bulduğumu sandım.
Sadece adını sevdim.
Sensin dağların koynunu delip
Bağrıma taşları basan.
Sensin akıl melekemi alıp
Kaçarcasına giden.
Gözlerindi gözlerimi süzüp
Benliğimi çalan.
Güneşin karanlık ışıkları
Gözlerimize hücum ediyordu.
Gündüzün alaca karanlığında
Birbirimize bakıyorduk.
Akşamın ilk aydınlığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!