Bir gün kaybolsam maviliğinde Ege’nin
Derinde balıklar doysa yaşlı tenimle
Huzura erer ruhum
Her şeyi geride bırakırken
Sevinirim durdurduğuma zamanı
Ne kadar zormuş
Aynı yolu el ele yürümek,
Dostunla dost, sevgiliyle eş kalabilmek.
Dertlerine yanarken,
Hırslarım döndurdu beni deliye
Sebepsiz üzdüğüm sevgiliye
Beni seven dosta ahaliye
Benim ozur borcum var
Yelken açmadığım okyanuslara
Kesin ve keskin olmasın fikirler,
Hayat tükürdüğünü yalatır insana,
Ne büyük laf et ,ne de küçük düş kendine,
çünkü zaman hepsini unutturur sonunda.
Bir gün doğru sandıkların olur yalan
Suskun sözler,
Suskun gözler…
Gönül hüzünle dolar,
Can sevgiliyi özler.
Silmek zordur geçmişi,
Sevgi ve nefretle değil,
Unutulmakla ölür insan.
Bir adın kalmaz dudaklarda,
Bir iz bırakmaz yollarda.
Zamanın sessiz elleri siler hatıranı,
Zincirlemişler bizi,
Zincirlemişler zihnimizi.
Araya koymuşlar “sizi – bizi”,
Prangalamışlar hepimizi.
“Dalda kuş” demişler, bakmışız,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!