Soğuk şehrin sisli sokaklarında
Zor seçilen lambaların ışığında
Binlerce isimsiz duyguların ardında
Titreyen elimdeki kırılgan kalemimi
Adının harflerine mahkum ettim.
Sana yağmurları ısmarladım
Her damlasında beni hatırla
Her hatırlayışında beni
Tebessüm düşsün yüzüne
Yüzün gülsün, benim gibi olma
Benim yağmurlarım yokluğunda yağar.
Nereye böyle vakit daha erken
Güneş gözlerinde batmadan
Saçlarını rüzgar almadan
Seninle uyanmadan nereye böyle.
Nereye böyle habersiz
Gözleri vardı bir zamanlar;
Daha aydınlıktı havalar.
Gözleri vardı gözlerimde;
Benzersizdi manzaralar.
Gözleri vardı işte;
Hayattaydım o zamanlar.
Kanadı kırık umutlarım sürünür yerlerde
Mutluluklar bulunmaz görünür yerlerde
Acılar bitmez sızar kırık kalbimden
Kabus olur hayatım uyanamam.
Gözlerini kaçırırsın hepsinden,
Bildiğin yerlere bakarsın yeniden.
Acizliğini tanırsın aynalardan;
Karanlığı görürsen kendine bakarsın.
Bir sözdesin aklıma gelmeyen
Gözlerin bir anı artık zor seçilen
Hayallerimiz rüyalarımdayken
Şimdilerde sensin rüyalarımdakiler
Renksiz rüyalarımda yüzün
Ben artık olsam da, fark etmez.
Burada kalsam da, fayda etmez.
Sevilmediğimi kabul ediyorum;
Kalbim bunu kabullenmez.
Yüzüme vurmayın artık;
Bu duyguyu kimse bilemez.
Beyaz tenin kaldıramaz benim karanlığımı.
Yeşil gözlerini kaplar karanlığım.
İçindeki umutlar, bir kuru yaprak gibi düşerken,
Çırpınmaya başlar kalbin, karanlığım çökünce.
Fetheder karanlığım bütün güzel düşlerini.
Ne geleceğin kalır, ne geçmişin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!