Bir yar için seni terkedip gittim
Vicdanıma bir sor, ne acı çektim
Kendimi ben sana emanet ettim
Eller kadir-kıymet bilmiyor anne
Herkes senin kadar sevmiyor anne
Perdeleri tül saçak
Bir evimiz olacak
Odalarına bizim
Nefesimiz dolacak
Bugünlerde bir hal oldu şansıma
Boşa geçen günler çıktı karşıma
Unutulmadık dertler açtın başıma
Kaderimden silemedim derdimi
Ümitsizlik rüzgarına kapıldım
Koşuyor bir ümit, hayal peşinde
Şu yalan dünyada, hayat içinde
Aldanmış, yıkılmış bilmez nerede
Acı çekenleri ağlarken gördüm
Ben de onlar gibi yaşarken öldüm
Rüzgar susmuş, ses vermiyor nedendir
Sen gideli hayat benim çilemdir
Seven gönül yar kıymeti bilendir
Gökyüzünde duman duman bulutsun
Söyle seni kalbim nasıl unutsun
Kaç yıldır ayrıyız, saydın mı bilmem
Sensiz bu ömürden bir hayır görmem
Eğer çok zor ise geriye dönmen
Çekinme, söyle de haberim olsun
Bir kadın tanıdım çok ağlıyordu
Gözünden sel gibi yaş akıyordu
Teselli verecek dost arıyordu
Eşinden ayrılmış bir hali vardı
Yaralı kalbini benden gizledi
Sevgine kalbimde bir dünya kurdum
Yıllardır yolunu bekledim durdum
Nerdesin, aşkınla saradım soldum
Bahtıma yazılmış kısmetim sensin
Güzel bir gün görmezsem
Yakanda olur elim
Eğer beni dinlersen
Üstüme düşme benim
Gençliğine güvenme
Görmedim yürekten, candan seveni
Yalancı dostluklar aldattı beni
Kul ettim ellere ben bu bedeni
Yine de kimseye yaranamadım
Dostunum diyenler aldattı gitti
şair, iyi bir şair hem de...
babamın kızıyım ben Halit Çelikoğlu'nun kızıyım ve babamın en büyük hayranıyııımmm