Anladım artık yoksun,
gözlerin yok...
Çaresiz yetinmeli
ve boyun eğmeli...
Anladım yoksun artık...
Sen yoksun,yokluğun var...
Gölgesiz kadınlar sevdik,
Hepsi de gerçek gibiydiler,
Sesleri yoktu
Belki gülüşleri de,
Biran evvel akşam olsa,
Şiirci kapıya gelse,
Gecenin içinde süzülürken sesinden nağmeler,
Seni anlayamamak ne kadar acıydı...
O kadar geciktik ki;
Gözlerimin gördüğü herşey,
Yaşadığım herşey,
Tamam zannederken ben,
Cinlere, perilere,
Atlara, develere,
Halden bilmeze, küstaha,
Dil bilmez, yol bilmez yabancıya,
Bi haber meczup'a,
Havayı suyu bozana,
Sen misin o...
Gizli gizli gözlediğim
Göz yaşımla büyüttüğüm dev
Artık sığmıyorsun geceye
Uyanınca da görmek istediğim
Sen misin o...
Zaman akar,
Özlemler büyür.
Varlığını ararken kalabalıklarda,
Umudun ayak sesleri yankılanır sürekli bir yalnızlıkta.
Bir Merhabadır başlangıcı tüm ortaklıkların.
Şarkılar söyledim haykırarak,
Açtım kollarımı tam karşında,
Ilık bir meltem gibi gel sar beni
İnce bedenim titredi hasretinle
Duymadın
Sarmadın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!