Kaç Defa Doğdu Güneş
Kaç defa doğdu Güneş…
Kaç defa umut oldu yüreğime sıcaklığı.
Ve kaç defa battı biliyor musun? ..
O bahar yağmuru gibi,
Anlayabilir misin?
Gecenin bir yarısında,
Perdeni aralayıp,
Yıldızlara diksen gözlerini,
Soğuk iliklerine işlese,
İnsan Ömrü Ne ki
Ölmeyecek gibi yaşıyorsun sanki!
Günler peş peşe öyle bir geçer ki!
Yürüdü bana doğru bir yağız delikanlı.
Başı dik, yüzünde gurur…
Dedi.
Ben Şehit kardeşiyim! ..
Burkuldu yüreğim,
Düğümlendi boğazım.
Ağır ağır yürüdüm şehrin boş kalmış kaldırımlarında,
El ayak çekilmiş sokak lambalarının ışıkları huzme huzme şekillenip sen oluyordun, İliklerimde hissediyordum seni…
Düşüncelerimde sen vardın…
Çok yalnız, aciz ve çaresiz ben…
Kuş olup uçabilsem sana gelecektim, kanadım yoktu.
Uzun ulaşılmaz yolları aşabilsem sana gelecektim, takatim yoktu.
Alıp götürdü beni benden, sana dair düşünceler…
Kudurdu öfkeyle dolan yüreğim, soluksuz kaldım.
Üstüme üstüme gelen duvarların arasından süzülüp,
Dışarıya attım tükenmiş bedenimi.
Dolaştım şehrin sokaklarında…Mahzun ve gayesiz…
Ayaklarım bedenimi taşımaz olana kadar.
MEVSİM İLKBAHAR
Yeniden canlandı toprak,
Yeşile büründü dağlar, ovalar…
Çiçekler filizlendi, tomurcuklandı dallar…
Mevsim ilkbahar…
El ayak çekilmiş,
Bir yarısında gecenin,
Ölüm sessizliğinde…
Yapışır canıma sensizlik…
Boynum bükülür,
Göz kapaklarım iner,
Yıldızları Alırım Avuçlarıma
Karanlık erken basar,
Bir başıma kaldığım odama…
Yitik sevdamla,
Baş başayım yine ben…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!