Çölde açan kır çiçeği,
Yaşantımın geleceği,
Sevgilerin en gerçeği,
Sensin benim Elâ gözlüm...
♂ -→ - ♀
Hiç bilmedin sen sensizliği,
Umudu yitirmeden beklemeyi,
Artık bilsen ne çıkar ki,
Bilsen de hoş, bilmesen de...
Hiç bi anlamı yok artık,
Artık kararım kesin,
Sözlerin döndüremez,
Yaktığın bu ateşi,
Gözyaşın söndüremez.
Vakit ayrılık vakti,
İşte yolculuk anı,
Gidiyorum ölüme.
Üzülüp ağlamayın,
Siz bu masum deliye.
Düşünmeyin sakın ha!
Ben sensiz olamıyorsam,
Bil ki bir sebebi var...
Bir bakışınla bağlıyorsan hayata,
Gülümsemenle uçuruyorsan beni,
Yokluğunun saniyesinde özletiyorsan kendini,
Her ne çektiysem efendiliğimden çektim ben.
Yüzümün yumuşaklığından,
İyi niyetli, dürüst olduğumdan çektim.
Seni yaşıyorum sadece;
Her sabah uyandığımda, henüz yüzümü dahi yıkamadan
başlıyorum seni yaşamaya;
Yüzümü seninle yıkıyorum,havlum sen.
Bıraktım kendimi boşluğa...
Düşüyorum,
Hızla kaybediyorum kendimi,
Ve kendimdeki herşeyi...
Bütün heyecanını yitiriyorum
Sevdim seni birgül gibi,
Saraydaki bülbül gibi,
Gizemiyle ışık saçan,
Güzel renkli sümbül gibi.
Sense gülüp dalga geçtin,
Kapısın ağ bağlamış
Örümcekler kalbimin.
Göz gözü görmez olmuş
İçerisi toz toprak.
Her bir yan harap olmuş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!