Halimiz Şiiri - Suphi Sekü

Arslanlar ormanında, kediler gezip tozar
Bu kurulmuş düzende, aksi ahengi bozar

Akıl tersmi görüyor, yoksa gözmü buzuldu
Bilmiyorum bu hal ne, bilmem bize ne oldu

Tuhaf tuhaf sınavlar, çocuklar koşum atı
Osaremiz zakumdur, zehirledik hayatı

Tüccar, amir, memur, işçi, köle ve efendi
Hep şikayet ederler, kurdukları bu fendi

Silik silik yüzlerde, buza kesmiş tebessüm
İçi kof enelerin dışında parlayan sim

Hendesede rakamı doğrayanlar ne yavuz
Kan ve irin ırmağı, menfaat akan havuz

Doğrayan ve doğranan, bir rüyanın oğruna
Hangi karun çıktıki dünyanın doruğuna

Millette, vekilinde, canhıraş bir pazarlık
Şairlik çoktan öldü, dirilirmi yazarlık

Savcılar kapıcıdır, hakim oldu mübaşir
Ölürsem alkış tutsun, beni öpen teneşir

Dünya hırs değirmeni, körce dolanan beygir
Beyaz beyaz gömlekler, yakalarda akar kir

Hangi vicdan dermanıdır, yetimin yarasına
Sodomdan kalan küller, döndü kor tarlasına

İş gören ve gördüren, kendiside muzdarip
Ve herkeste aynı hal, aynı masal ne garip

Heykeller gölgesinde, heykelleşmiş kişiler
İçiçe sefillikler, içiçe çelişkiler

Adalet sarayında semender kurmuş tuzak
Avlanan yine sensin, sanmaki senden uzak

Küçük bir kozalakta, saklıdır binlerce çam
Belki biraz yeşerir, çakılır yeniden dam

Metronon raylarında binlerce hayat kayar
Veznedar zenginleri, mezarcı meyit sayar

Mutantan törenlerde, içi boş elbiseler
Protokol koltuğu, kelli felli düşeler

Ettiğinin bedeli, ne korkunçtur bu dayak
Camiler gezen değil, teheccüt kılana bak

Senden sonra nesline kalacak bu bergüzar
Sana dönecek suçlar, sana dönecek nazar

Hakta ve hakikatta, ara hal çaresini
Sebepten müssebibe, bırak sen gerisini

İşte size son durum, işte bu lisanıhal
Analar doğurmasa, it doğurur İstikbal

Doğrular ayak altı, uğrular baş kösşede
Bilmem ama galiba bu cin kalmaz şişede

Elbette bir çatlak çıkıp kıracak bu şişeyi ömerlerden devralıp, yakacak meşaleyi

Cüceler dünyasına, biri gelir, upuzun
Çin maçinden duyulur, narası, kılavuzun

Zirvede azametli, ve bahtsız bir kıt'anın
Şanlı, talihsiz kalmış, devlet olan hastanın
Cihangir ve mert amma, sahipsiz bir kavmin
Beyinleri çalınmış, bu gariban yetimin
Tek kurtuluş çaresi, ittihadı islamdır
Eğer anlayamasak, gerisi kof selamdır