Halimiz Şiiri - Salih Yıldız

Karma karış kafamız, garip dünyanın hali,
Yönümüz belli değil, şaşkın ördek misali.

Yüzde onluk bir güruh, tepinir tepemizde,
Anlayan izah etsin, uyumasın ahali.

Yüzde doksan perişan, zelil-ce karşımızda,
Nasıl çeker? Yüzde on; bu çok büyük vebali.

Manevi bir burhan var, şu dünya çarşımızda,
İnsanlığın kalmamış, yaşamaya mecali.

Anne evlada düşman, evlat gelmiş bin pişman,
Ortalık bak toz duman, hüzün sarmış ricali.

Ne siyaset ne sanat, usulünce yapılır,
Hani kalktı saltanat, demokrasi çok âli.

Ticarî edep mefluç, sadece kar amaçlı,
Fakir fukara yolsuz, zengin Karun misali!

Ahlak hepten tarumar, ortalığa dökülmüş,
Her şey piyango kumar, dinlenmez Hakkın gali.

Uyutmak için halkı, türlü oyunlar döner,
Eller hep başka cepte, kör şeytanın timsali.

Çarşı Pazar pejmürde, kalite hak getire,
Fiyatlarsa okkalı, zor fakirin visali!

Mimarî dökülüyor, yamuk yumuk yapılar,
Dikilen sökülüyor, yıkık mal-i melali.

Memur sanki feriştah, gökten zembille inmiş,
Rüşvete açık iştah, ezilen Mehmet Ali!

Kurulmuşlar sofraya, han-ı yağmaya devam,
Zamanımız tıpkı bir, za-ma-ne-i dec-câ-li.

Sokaklar parsellenmiş, bilmem hangi nesille,
Tiner yetmiyor artık, yedek de hazır bali.

Eğitimi kurtarmak, okul kapatmak demek,
Tatil yılın yarısı, bu ne büyük kabâli.

Olumsuzluk döküldü, kırık bu ozan sazı,
Yırtıklar hep söküldü, bu hayatın meali.

İyi işlerde var ya, daha sonra yazarız,
Ömür olursa eğer, ya Çarşamba ya sali.

Bu büyük kargaşada bize yardım edecek,
Ak Şemsettin ihtiyaç, yetmez baba cibali…