Halimiz Şiiri - Ozan Yayla

Dinle hele gardaşım,
Ne dertli benim başım,
Onca senedir benim,
Dinmiyor gözüm yaşım...

Köylerimiz tellendi,
Kentlerimiz sellendi,
Dert yoktu tasa yoktu,
Bak, anamız bellendi...

Derler, gideriz Ay'a,
Yıldızı saya, saya,
Gözümüzü boyarlar,
İnemedik ovaya...

Çıktı çeşit çeşit fon,
Arkamda kalmadı don,
Daha nasıl sıkıyım,
Kemerdeki delik son...

Kurudu deniz dere,
Vergisin vere vere,
Anamızı belledi,
Şu fon denen kefere...

Evlenemem vergiden,
Söylüyorum harbiden,
Seyrediyom kızları,
Gazeteden, dergiden...

Derde dert katlıyoruz,
Susadık çatlıyoruz,
Önceden et yiyorduk,
Şimdi çağ atlıyoruz...

Stil ve üslup, tarzım,
Değişti sünnet, farzım,
Benim anam ağlarken,
Köşeyi döndü Horzum...

Aybaşı vardı tin tin,
Sayıldı ikiyüzbin,
Borçları hesap etti,
Çarpsa bundan iyi Cin...

Korkuturdu pençesi,
Şimdi yok güvencesi,
Artık memur herkesin,
Değişmez eğlencesi...

Vergileri katladık,
Çağ komadık atladık,
Yarış atı sandıkda,
Kendimizi, çatladık...

Oturduğum dikenmiş,
Umutlarım tükenmiş,
Millet'in efendisi,
Ceremeyi çekenmiş...

Şu dağın höyükleri,
Yok gayrı geyikleri,
Büyümüş küçük balık,
Yutuyor büyükleri...

Çıkmıyor halkın sesi,
Birgün atar tepesi,
Onbeş yıllık maaşım,
Bir papatya küpesi...

Taç ettiler Siz'leri,
Aç ettiler Biz'leri,
Afedersin azdırıp,
Koç ettiler kızları...

Susar oldu Arif'ler,
Edilmiyor tarifler,
Bir anda bacım oldu,
Pala bıyık herifler...

Cepler delik mafişe,
Adım çıktı afişe,
Yirmibeş, otuz bindi,
Milyon oldu fahişe...

Sesini kıs diyorlar,
Konuşma, sus diyorlar,
Ne et kaldı, ne kemik,
Daha ne istiyorlar...

Çenemi kapatsamda,
Diyeceğim yutsamda,
Yaydan fırlayan oku,
Ne değişir tutsamda...

Bitmedi diyeceğim,
Kalmadı giyeceğim,
Aslan ekmeği yutmuş,
Gayrı ne yiyeceğim...

Ben bir garip Ozan'ım,
Yapılanı yazanım,
Yanmayan bir ocakta,
Boş kaynıyor kazanım...

Yalanmıydı gardaş...
Yandım anam dedikçe...
Vuruyorlar bir daş...

1990-Keskin

Ozan YAYLA