Çıksam dağa başına ağlasam dursam
Yürekteki közüm söner mi ola
Kim geldi ahi retten yavrumu sorsam
Gören bu halimi kınar mı ola
Uçan kuşlar ile haber göndersem
İmkânı yok, mudur geri döndürsem
Bilmem bu ateşi nasıl söndürsem
Yaram çok kabardı kanar mı ola
Esen yellere ile derdi paylaştık
Dalda bülbül ile epey ağlaştım
Kokan güller ile derdik söyleştik
Bizi gören deli sanar mı ola
Bindikçe biniyor üstüme dağlar
Gözüm pınar oldu sel gibi çağlar
Ciğerim püryanda baş kara bağlar
Beni gören dostlar anar mı ola
Kınamayın dostlar halım bu benim
Başında durduğum canım bu benim
Damarımdan akan kanım bu benim
Beni gören deli sanar mı ola
Kabrine varıp ta açsam yüzünü
Ferahlatsam ciğerdeki közümü
Hayal etsem hayattaki nazını
Ruhları halimi sunar mı ola
Evladın bitmiyor özde acısı
Sade kul refik mi yandı nicesi
Yürek yanar tütmez olur pacası
Mevla’m derdi verir sınar mı ola
kul refiki
07-07-2009
Refik Kutlu Kul RefikîKayıt Tarihi : 7.7.2009 00:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)